(zadać cios)

См. также в других словарях:

• zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• cios — 1. Iść, pójść za ciosem «kontynuować to, co się dobrze zaczęło»: Idź za ciosem, nie zwlekaj, ciesz się z osiągnięć. Nie z tej 4/1993. 2. Zadać cios komuś, czemuś «pokonać, zniszczyć kogoś, coś, nie dopuścić do kontynuacji jakiegoś procesu»: (...) …   Słownik frazeologiczny

• cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios …   Słownik języka polskiego

• zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… …   Słownik języka polskiego

• cios — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. ciosu, Mc. ciossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzenie (wymierzone zwykle z dużą siłą); raz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadać komuś cios w głowę. Cios nożem, siekierą. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• pchnąć — dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. forma dk czas. pchać (p.) 2. «zadać cios, przeszyć, przekłuć» Pchnąć napastnika nożem, mieczem. pchnąć się «zadać sobie cios, przebić się» Pchnąć się sztyletem …   Słownik języka polskiego

• uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• palnąć — dk Va, palnąćnę, palnąćniesz, palnąćnij, palnąćnęła, palnąćnęli, palnąćnięty, palnąćnąwszy 1. pot. «uderzyć, zadać cios, ugodzić; walnąć» Palnąć pięścią w stół. Palnąć kogoś w plecy. 2. pot. «strzelić» Palnąć sobie w łeb. ◊ Palnąć z bata, z bicza …   Słownik języka polskiego

• pomacać — dk I, pomacaćam, pomacaćasz, pomacaćają, pomacaćaj, pomacaćał, pomacaćany «dotknąć czegoś kilkakrotnie, mając zbadać, rozpoznać coś, sprawdzić coś dotykiem» Pomacać muskuły na ręce. Pomacać puls. przen. posp. «zadać cios, uderzyć, zbić» Pomacać… …   Słownik języka polskiego

• odwinąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odwijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odwinąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, odwinąćnę, odwinąćnie, odwinąćwiń, odwinąćnął, odwinąćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień